We´re back!!!

Goedemorgen lieve lezers, voor jullie dan... Het is hier inmiddels half 9 ´s avonds en we zijn kapot... Maar we zijn er!!! Ik zal maar bij het begin beginnen.

Na een niet al te beste nacht was ik alweer om half 7 wakker. Nadat de socials waren bekeken werd de rest ook zo langzamerhand wakker. We hebben, nadat we allemaal aangekleed waren, heerlijk ontbeten. Daarna zijn we met de shuttle naar Schiphol gegaan. We waren te vroeg en we mochten eigenlijk nog niet de vertrekhal in. Maar we zijn toch even gaan kijken. Het viel heel erg mee met de drukte. Maar er waren nog geen incheckbalies open, dus zijn we eerst bij La Place wat gaan drinken. Een uur voordat we de vertrekhal in mochten zijn we toch maar daar naar toe gegaan. Er was al een klein rijtje bij balie 26, maar niet onoverkomelijk. Daar zijn we maar bij gaan staan. En hoewel de rij niet echt lang was, duurde het toch nog een uur en 15 minuten voordat we aan de beurt waren. Het inchecken was zo gebeurt, er werd echt nergens naar gevraagd, alleen onze paspoorten.

Dus door naar de volgende rij, de security. Deze rij was aanzienlijk langer, maar heeft ons nog geen 50 minuten gekost. Daarna de paspoortcontrole, die hadden we binnen 10 minuten bedwongen. Dus dat betekende dat we nog tijd over hadden, ETEN!!! Want ja, het was inmiddels lunchtijd. Dus hebben we ons allemaal wat lekkers gehaald en onze buikjes maar goed gevuld. Toen zijn we naar de gate gelopen, we hadden inmiddels al gezien dat we met de bus naar het vliegtuig gebracht zouden worden. Dat was voor de jongens wel bijzonder. Toen we in de rij stonden om te boarden kwamen we er achter dat ik in boarding groep 4 zat en de rest in groep 3. Dus officieel moest ik nog even wachten, ja daag. Mooi niet dus. En toen zagen we ook ineens dat we niet meer bij elkaar zaten. Stephan op 37f, Lars op 37k (met het gangpad ertussen) en Kenzi en ik op rij 39 K en L. Dat hadden we niet zo vastgelegd van te voren, hier waren we absoluut niet blij mee. In de bus spraken we een gezin die hetzelfde hadden en ook op dezelfde rijen waren geplaatst. Dus misschien viel er wel wat te regelen. Toen we in het vliegtuig zaten zat Lars bij die vrouw en haar zoontje. Stephan zat alleen en Kenzi en ik hadden een man alleen. En de vader van dat andere gezin zat naast het gangpad bij ons op de rij. Toen heb ik even mijn stoute schoenen aangetrokken en heb de onbekende man naast mij gevraagd of hij met Stephan van plek wilde ruilen. Toen zij Stephan en Lars dan, ik zei toen als jij... Nou ja, om een lang verhaal kort te maken, dat andere gezin zat bij elkaar, de onbekende man op Stephan zijn oude plek. Lars en Kenzi bij mij en Stephan naast mij met het gangpad ertussen. Dat had ik maar mooi even voor elkaar en United had 2 blije gezinnen aan boord.

Over de vlucht valt eigenlijk niet veel te vertellen, we hebben wat films gekeken, pogingen gedaan om te slapen, wat gegeten en dat was het wel. Oh ja, en genoten van de geweldige uitzichten boven Groenland en Canada. Ze hadden bij de films ook een show van Metallica ertussen staan, dat was wel gaaf!!! Ook heb ik Grease en How to be Single gekeken. Naast mij zag ik vrij veel tekenfilms voorbij komen. Toen we bijna over waren vielen de jongens in slaap, handig... Maar toch hebben ze genoten van de landing en de uitzichten boven San Fransisco.

Nadat we geland waren duurde het nog een behoorlijke tijd voordat we het vliegtuig uit konden, dat heb je als je achterin zit. En daarna konden we weer aansluiten in een rij, die van de Amerikaanse douane. En die duurde eigenlijk korter dan alles op Schiphol, maar leek wel 3x zo lang te duren. Na 1,5 uur waren we eindelijk aan de beurt en na een paar bekende vragen en strenge blikken van de douanier kregen we de gewenste stempels in onze paspoorten. De koppies van de jongens, hoe moe ze ook waren ze straalden van oor tot oor.

We hebben de bagage opgehaald en konden toen zo doorlopen naar buiten. Naar de taxistandplaats, want we wilden nu zo snel mogelijk naar het hotel. Met een minuut of 5 was er een taxi groot genoeg voor ons allemaal. Die heeft ons veilig naar ons hotel gebracht, waar we door een erg onverschillige jongen zijn ingecheckt. De spullen naar de kamer gebracht en de jongens ploften gelijk op bed. Maar er moest nog gegeten worden, dus Stephan en ik zijn met ons 2-en naar de dichtstbijzijnde supermarkt gelopen en hebben even en paar boodschapjes gedaan, terwijl de jongens op de kamer bleven.

We hebben nu even wat gegeten en gaan zo lekker slapen...