We zijn weer thuis...

19 augustus 2022 - Zwolle, Nederland

Een dag later dan sommigen van jullie verwacht hadden hier dan toch het laatste verslag van deze vakantie.

Die laatste dag begon op woensdagochtend in het drukke New York. Ik heb me eerst nog maar eens gedoucht, wat redelijk zinloos was want nog geen half uur later was ik alweer zeiknat van het zweet (nee, deze keer lag het niet aan de leeftijd). We zijn weer gaan ontbijten bij Panera bread, wat weer prima smaakte. Daarna zijn we met de metro naar Rockefeller Plaza gegaan. We hadden de jongens beloofd dat ze nog mochten rolschaatsen op Rockefeller Plaza. Dan moet je zo´n belofte ook nakomen hè...

Dus, ter plaatse, 2 paar rolschaatsen gehuurd. En daar gingen ze, heel voorzichtig dat wel. Dat duurde bij Kenzi maar even en daar ging hij, niet bang om te vallen. Bij Lars duurde het wat langer, want wel bang om te vallen. Maar uiteindelijk kreeg hij ook genoeg vertrouwen om de rand los te laten en voorzichtig het midden te verkennen. Ze hadden er duidelijk veel plezier in en dat is het belangrijkste. Eigenlijk had ik ook nog met ze naar FAO-Schwarz gewild, dat is een hele grote speelgoedwinkel, die oa is gebruikt in de jaren 80 film Big met Tom Hanks. En, hoewel dat op de hoek bij Rockefeller Plaza ligt, hebben we dat maar niet gedaan. Want daar loop je zo weer een dik uur rond, vooral met kinderen erbij. En zoveel tijd hadden we dan weer niet.

Dus we hebben de metro terug genomen naar het hotel en tegen 12 uur zijn we uitgecheckt. Lopend naar Penn Station waar we nog een dik half uur moesten wachten op de trein. Die bracht ons naar Newark Liberty Station alwaar we op de Airtrain stapten (nadat we daar eerst een kaartje voor gekocht hadden, iets met een verkeerd gekocht treinkaartje). Die bracht ons binnen 10 minuten naar de juiste vertrekhal. Daar hadden we wederom binnen 10 minuten de koffers afgegeven. En toen konden we in de rij voor de douane, die duurde wel langer. Maar wie maakt ons wat, we hebben de tijd. Dus we slingerden vrolijk door die vertrekhal en waren na zo´n 3 kwartier bij de douanier. Die heeft even uitgebreid onze paspoorten bekeken, hij had de tijd en wij ook... Toen konden we naar de handbagage-controle. Eigenlijk viel dat ook allemaal heel erg mee, ze waren niet heel erg onvriendelijk zal ik maar zeggen. Ze hadden hier zo´n bodyscan, maar daar mocht Kenzi niet door. Dus Stephan en Kenzi mochten bij de gewone poortjes en Lars en ik in de veel langere rij voor de bodyscan. Maar we stonden op een gegeven moment al naast elkaar, omdat dat poortje voor Kenzi en Stephan nog niet open was. Toen die open ging moesten ineens Lars en ik ook uit de rij en door het gewone poortje. Daar gebeurde niets, erdoorheen lopen en klaar. De handbagage ging voor het eerst deze vakantie ook gewoon door, zonder extra controle...

Tja en daar stonden we dan met ons goede gedrag, 2,5 uur voor het boarden zou beginnen in niemandsland. Ik heb samen met de jongens wat te eten gehaald, Stephan had in NYC al wat gehaald. Dat hebben we even op zitten peuzelen en toen konden we (met de telefoons aan de lader) gaan zitten wachten. Rond 5 uur begon het boarden, we hadden een mooie plek. Ook voor het eerst deze reis, naast elkaar zonder gangpad ertussen. Tegen de toiletten aan, dus niemand achter ons. De stoelen konden wel achteruit, helemaal top dus. En daar zaten we dan. Achteraf hoorde ik dat we 40 minuten vertraging hebben gehad, die heb ik dus gemist. Helaas is dat ook het enige moment geweest dat ik heb geslapen. Ondanks dat vond ik de vlucht heel snel gaan. We hadden weer onze eigen schermpjes, dus ik heb ´the Lost City´ gekeken. Ik heb ook geprobeerd te slapen, maar dat is dus niet gelukt. Ook de mannen in ons gezelschap hebben serieus geprobeerd te slapen, maar daar is het bij gebleven. Kenzi begon ineens te huilen, hij was zo blij dat hij opa en oma straks weer zou zien. Ik heb ook wel gehuild, maar dat was meer omdat de vakantie er alweer op zat en we ons zo geliefde Amerika weer hadden verlaten (ja, ik ben zo).

Al vrij snel begon de landing en stonden we ook al aan de gate (geen polderbaan deze keer, gelukkig). En, wederom, daar bleef het bij. Er ging geen deur open. De captain riep op een gegeven moment om dat we een kwartier te vroeg waren geland en dat er niemand bij de slurf stond om de boel te koppelen. Dat er iemand onderweg was, maar omdat Schiphol zo´n groot vliegveld is duurt dat wel even. Ik vond het wel grappig eigenlijk.. Toen we eenmaal aan de slurf gekoppeld waren (wat klinkt dit allemaal raar) konden we er ook zo uit. We hadden de meest verre gate die er was, dus moesten we heel Schiphol door. Door de douane, waar we niet met de jongens door die automaten mochten, maar echt bij een douanier langs moesten. We hadden de langste en langzaamste rij. Dus wij dachten dat de koffers er inmiddels al zouden zijn. We moesten naar bagageband 15, dat was weer aan de andere kant van Schiphol, dus we konden weer heel Schiphol doorlopen. En nog waren de koffers niet eens begonnen met opladen op de band. Daar konden we nog eens zo´n 20 minuten op de koffers wachten. Intussen hadden de jongens (en wij ook) opa en oma al gespot. De jongens hadden zelfs al via een speciale telefoon met ze gepraat, dus die waren gelukkig.

Toen we de koffers hadden snel naar opa en oma gegaan, dikke knuffels gegeven en op naar de la Place, waar we de vakantie begonnen zijn. Zucht, we zijn er weer. Nadat we even wat gedronken hebben zijn we in de auto gestapt en naar huis gegaan. Nu is het een kwestie van onze jetlag verwerken.

We hebben een geweldige reis gehad, genoten van alles wat we hebben gedaan. Eigenlijk hebben we veel geluk gehad met alles, geen verloren koffers, geen vluchten gemist. Dus we kijken terug op een te gekke tijd waarbij we veel gezien hebben en avontuurlijke dingen hebben gedaan. Ik wil jullie allemaal bedanken voor het `meereizen` en de leuke reacties iedere morgen. Want dat was voor mij een deel van mijn ochtend ritueel. Hopelijk tot over 2 jaar...

7 Reacties

  1. Alfons Niehoff:
    19 augustus 2022
    Welkom in ons heerlijke warme Nederland. We zien al weer uit naar de volgende verslagen. Bedankt voor 4 weken met prachtige verslagen.
  2. Anneke:
    19 augustus 2022
    Bedankt Rianne voor al jouw reisverslagen en de prachtige foto's. Ik heb ervan genoten, het was heerlijk om ze te lezen. Wat fijn dat jullie het zo goed gehad hebben en dat op de terugreis ook alles goed gegaan is.
  3. Tini:
    19 augustus 2022
    Dank je wel dat we mochten meelezen. Welkom thuis in Zwollywood.
  4. Gerry:
    19 augustus 2022
    Welkom thuis lieverds!!!!! Heel blij dat jullie weer heelhuids thuis zijn. Dikke dikke knuffel😘😘💕💕
  5. Syren:
    19 augustus 2022
    Welkom thuis! Bedankt voor je prachtige verhalen & foto’s, het was iedere ochtend (of nachtdienst 😛) weer genieten. Hopelijk tot over 2 jaar!! 💪🏼 Enne, wij komen graag een keer langs want wij hebben nu serieus in de planning om ook te gaan 😃😃
    Liefs
  6. Menzo Koopman:
    19 augustus 2022
    vanmorgen al "live" contact gehad maar via deze weg dank voor de mooie verhalen, foto's en info die ons dan weer inspiratie geven.
  7. Kamphuis beens:
    20 augustus 2022
    Prachtig en welkom thuis jullie hebben zeker genoten daar moet je weer 2 jaar opteren bedankt dat ik mee mocht kijken en lezen van jullie mooie reis zie jullie snel veel liefs Mientje 💋❤️