Jan Kees...

Goedemorgen lieve lezers, vandaag onze laatste volle dag in de USA... Merk ook wel dat we een beetje moe beginnen te worden, van alle indrukken. We hadden vandaag maar de wekker gezet, die ging om 7 uur af. Ik werd daar wel wakker van, Stephan net wakker genoeg om de wekker uit te zetten, maar de jongens die sliepen gewoon door. Die heb ik iets na half 8 maar wakker gemaakt. We zijn vanochtend lekker gaan ontbijten bij Panera Bread, dat kenden we al van eerdere reizen hier... De buikjes waren gevuld nu konden we op onze eerste missie gaan, naar de Applebees van gisteravond. Want Stephan kon net voordat we de deur uitgingen zijn zonnebril niet vinden. Dus eerst maar eens vragen of ze daar gevonden waren. Maar helaas, daar was niets gevonden. We hadden de hele hotelkamer al overhoop gehad, naar ons idee lag ´ie daar ook niet. Dus Stephan moest maar een nieuwe kopen..

Nu op naar de Staten Island Ferry, om even langs lady Liberty te varen. We kwamen ook langs Ellis Island, hier kwamen vroeger de immigranten binnen, als ze de USA binnen wilden. Dat was ik aan Lars aan het vertellen en ik vertelde ook dat je ook met de boot naar die 2 eilanden toe kon. Maar dat dat heel duur is (en zoals we op afstand zagen, heul heul heul druk). Toen vroeg Lars wat deze boot dan kostte. Hele goede vraag meneer, deze boot is gratis!!! En een stuk rustiger omdat dit ook als woon- werkverkeer gebruikt wordt. De overtocht naar Staten Island duurde nog geen half uur volgens mij. Stephan zag dat hier gelijk naast de Ferrybuilding een outlet shoppingmall lag. Dat is leuk, gaan we even kijken voor een nieuwe zonnebril. Die is gevonden hoor, meneer heeft een snelle planga en kan weer tegen de zon in kijken... Nu weer terug naar de Ferrybuilding, om de volgende boot te pakken. Omdat ik het nogal op de heupen heb (hahaha) ben ik even binnen gaan zitten. De rest stond voorop de boot te genieten van het ontzettend mooie uitzicht en de  straffe wind... En zo waren we weer aan land in Manhattan.

Hier hebben we de metro gepakt naar het Court House, hier was nogal veel politie (misschien een belangrijke rechtzaak gaande?). We wilden hier kijken omdat van veel New Yorkse politieseries dit gebouw gebruikt wordt als Court House. Dus was een bekend gezicht voor ons. Hier hebben we even bij een deli lekkere broodjes gehaald en die hebben we in het park (tussen de locals) op zitten eten, heerlijke en zeer goed gevulde broodjes). Nu wilde Stephan nog even bij Walstreet kijken, vonden de jongens niet veel aan. En eigenlijk is het gewoon een gebouw waar dan wereldhandel gevoerd wordt. Maar de jongere kant van onze groep wilde naar het hotel toe. En eigenlijk wilde ik dat ook wel, ben best wel moe. Eenmaal in de kamer aangekomen ben ik geloof ik voor een paar minuutjes in slaap gevallen en toen ging mijn wekker. Hoe dan?!? Ik had ´m niet gezet, dat weet ik wel... Nou ja, even bijkomen van mijn powernap en alvast een begin gemaakt van dit verslag.

Want ik wist niet hoe laat het zou worden vanavond. Want we gaan deze vakantie afsluiten met een knaller (hihi, moet stiekem zelf wel lachen om deze grap). We zijn naar een baseballwedstrijd geweest, de New York Yankees moesten tegen de Tampa Rays. Dus we gingen met de trein naar de Bronx, waar het Yankees Stadium staat. Daar stapten we (bovengronds) uit en zagen een flinke drukte op de straat voor het stadium, maar wel gemoedelijk. We zijn (kuddedieren als we zijn) maar in de eerste de beste rij gaan staan. We wisten niet of we überhaupt de goede ingang hadden, maar dat zouden we dan vanzelf we horen. We konden gewoon doorlopen, door de controle en door naar het Hard Rock Café (?). Via het HRC konden we het stadium in. We hadden nosebleeds zoals dat hier genoemd wordt, dus we moesten helemaal naar boven lopen. Kenzi´s opmerking dat we dachten dat we klaar waren met hiken maar dat dat toch niet zo bleek te zijn klopte wel. Het was een behoorlijke klim, maar we hadden dan ook de bovenste ring gekozen. We hadden onze plaatsen zo gevonden en zijn gaan zitten. Tijdens het naar boven lopen hoorden we al dat het volkslied gezongen werd, dus we hadden goede timing. Toen we zaten duurde het geen 5 minuten meer en toen begon het. Ik snap niet echt veel van het spel, maar ik vond het zo´n geweldige ervaring om hier eens bij aanwezig te zijn. Tussen iedere wissel het publieksvermaak (met tot 2x toe Metallica en ook NKOTB) en gewoon alles wat je verwacht klopt!!! Maar het allerleukste vond ik het enthousiasme van Lars en Kenzi. Kenzi gaat echt voor de sfeer, mee doen met de muziek en klappen en aanmoedigen als anderen dat ook doen. Lars zat echt naar de wedstrijd te kijken en leek er meer van te snappen dan mij. Tijdens de 7e inning zijn we weg gegaan. Nog even een paar petten gekocht. Nadat Lars zijn pet had uitgezocht is hij nog weer gaan kijken naar de wedstrijd, zo mooi vond hij het. En toen weer terug naar het hotel, we waren niet de enigen die al weg gingen. En later bleek dat we ook niets meer gemist hebben. We gingen weg en toen was het 3-1 voor de Rays en dat was ook de eindstand. Dit is zeker voor herhaling vatbaar en als het aan Lars ligt gaan we nog een keer naar American Football.

Dit was onze laatste volle dag hier, morgenochtend hebben we nog heel even tijd om wat te doen en dan moeten we alweer naar het vliegveld. Ik weet niet wanneer de volgende blog komt, maar ik zal er zeker nog eentje typen over de terugreis. Ik wens jullie nu alvast een fijne dag toe en tot snel...