Reisverslag 2013

3 april 2020 - Zwolle, Nederland

1 januari 2013

De eerste dag zit er op. Toch wel redelijk vroeg uit de veren na de jaarwisseling. Als 8.00 uur tenminste vroeg is te noemen.

De laatste dingen nog bij de koffer in en dan ontdekken dat we toch nog veel ruimte over hebben. Om alles in één koffer te stoppen is geen optie i.v.m het gewicht. Als vulling nemen we dan maar lekker onze eigen kussens mee. En dat paste precies.

Tegen 10.00 uur rustig naar Rianne en Stephan gereden en dan op weg naar Schiphol. Onderweg verschrikkelijk veel regen gehad, maar hoe dichter we bij Schiphol kwamen, hoe beter (lees minder erg) het werd.

Daar de gebruikelijke dingen gedaan, inchecken, koffers afgeven en heel rustig wat gegeten. Tegen 14.00 uur richting de gate, waar een enorme rij stond. Voordeel dat wij hadden was dat we met kleine kinderen er stonden en we konden zo doorlopen voor de beveiliging en eigenlijk ook direct door het vliegtuig in.

Na een gladde vlucht van 7 uur landden we in Montreal. Door de raampjes zagen we de witte stad al liggen. Schitterend met al die lampjes.

Ook bij de douane konden we met de kinderen zo langs de rij lopen. Dat ging ook lekker snel. De koffers duurden wat langer en tegen 18.00 uur stonden we in de hal bij Danny, Renske en Olivier.

Schitterend, wat is die Olivier ook een mooi ventje. De auto’s opgehaald bij Alamo. Prima geregeld. We kregen beiden een Jeep Compass mee. Leuke auto maar Stephan kon hun koffers er niet allemaal in kwijt. Daar hadden wij nog wel een plekje voor.

Alles ingeladen, koffers, kinderen enz. en dan maar naar de Avenue Laurier. Danny zou ons brengen. Hij reed dus als eerste, ik als tweede en als derde Stephan, maar . . . Stephan volgde niet. Ik Danny seinen, maar we reden al op de snelweg en konden niet stoppen. Dus maar een heel stuk ongeveer 20 km gereden. Je maakt geen vrienden, maar het zijn toch Canadezen. Een eind verder nog maar even gestopt en ook niets gezien, dus toch maar door naar het appartement. Toen we daar tussen de sneeuwbergen stopten, stopte er ook nog een auto achter ons.

Één twee drie raad eens wie? . . . Stephan en Rianne. Gewoon gevonden, zonder kaart, zonder navigatie, zonder enig hulpmiddel. SUPER!!

De auto’s leeg gemaakt en het huisje bekeken. Heel erg mooi, maar ietsje kleiner dan verwacht.

Kinderen naar bed en dan de cadeaus uitpakken. Gezellig.

Nadat Danny en Renske alles hadden uitgepakt, vertelde Renske welk cadeau er voor ons was: we gaan morgen, 2 januari voor een fotosessie naar hun huis, om van ons allemaal foto’s te maken. Een geweldig idee, waar we dankbaar gebruik van gaan maken.

Nadat we gezellig hadden bijgekletst zijn ze naar huis gegaan en wij naar bed. Het was inmiddels al wel 23.00 uur en een we hadden een lange dag gehad.

Het weer: -13 graden C., een enorm pak sneeuw, hier en daar bergen van enkele meters hoog, de wegen goed begaanbaar. Echt winter dus!!

Weinig spectaculairs, maar wie weet wat er nog volgt. Tot het volgende verslag.

2 januari 2013

Dat was dag nummer twee alweer. En vandaag kreeg ik de opdracht om even op te tekenen wat we hebben gedaan. Dus daar ben ik dan weer eens, het is ook veel te lang geleden.

Wat hebben we dan gedaan op de tweede dag? Nou niet eens zo gek veel hoor. Het was ook een vermoeiende dag gisteren. Dus we hebben eerst maar eens lekker uitgeslapen tot een uur of acht. Wel heeft Kenzi rond vier uur nog een flesje gehad en het heeft even geduurd voordat Stephan, Rianne, Lars en Kenzi weer in slaap waren na die tijd. Stephan is met Lars in zijn bed gaan liggen en Rianne heeft Kenzi maar bij zich genomen. En zo was het zo ineens acht uur. Zo langzamerhand kwam er wat leven in het huis aan de Avenue Laurier te Montrèal. We hebben gezellig met z’n allen ontbeten nadat we allemaal fatsoenlijk aangekleed waren. En toen konden we gaan wachten, wachten tot mijn nieuwe beste vriendin Karina zou komen. Bij Karina hebben we deze loft gehuurd en zij kreeg nog wat geld van ons. Ze zou rond half elf komen, de klok sloeg half elf en geen Karina. Even in mijn mail gekeken, had ik een mailtje van haar gehad dat ze in de loop van de dag zou komen. Tja, daar konden we niet op wachten dus mailtje terug proberen te sturen, lukte niet. Gebeld, antwoordapparaat ingesproken en maar even afwachten. Geen reactie, nog maar weer proberen te mailen en dat ging deze keer wel goed. En ik kreeg vrij snel antwoord dat het geen probleem was en dat we het geld inderdaad wel in een envelopje op tafel konden neerleggen.

Zo gezegd, zo gedaan en we hebben onze spullen gepakt en zijn naar huize Niehoff-Dekkers gereden. Daar hebben we een rondleiding gehad door hun nieuwe onderkomen, wat wonen die drie toch mooi zeg!!! Toen hebben we onze spullen gepakt en zijn we als eerste naar de Wallmart gereden om wat boodschappen te gaan doen. Daar ontmoetten we Danny ook, want die heeft gewoon gewerkt vandaag. Met de vliegtuigen en dat wilde Lars ook wel zei hij, een dagje met Danny mee naar het werk. Bij de Wallmart hebben we snel even wat boodschappen gedaan en toen door naar de Mall om een heuse fotoshoot te  doen. Dat was heel erg leuk om te doen. We hebben mooie foto’s van de hele familie, van de families apart, van opa en oma met de kleinzoons, van Lars alleen en zo nog meer. Ik vond het ontzettend leuk en we hebben een aantal leuke foto’s uitgezocht. Daarna zouden we nog uit eten gaan bij Baton Rouge, alleen hadden die pas plek om acht uur en dat was echt te laat. Dus zijn we wat gaan eten bij de foodcourt en dan gaan we later deze week nog wel een poging wagen. Na het eten zijn we gelijk terug naar huis gegaan. Eerst Danny, Renske en Olivier weggebracht en daarna weer naar onze loft. Lars en Kenzi in bed gelegd, nog even wat gedronken en toen lekker naar bed.

3 januari 2013

De derde dag is weer begonnen zoals alle dagen. De gewone rituelen zoals douchen, ontbijten enz. Al tijdens dat ontbijt hebben we besloten om deze dag in ieder geval rustig aan te doen. Dus gaan we eerst maar eens een paar boodschappen doen. We merken dan al dat het toch redelijk koud is. Dus toch maar een parkeerplaats gezocht die zo dicht mogelijk bij de “buurtsuper” ligt.

Die buurtsuper was de Loblaws en ligt eigenlijk maar een paar straatjes verderop. Als we daar zijn moeten we de beslissing nemen wat we ’s avonds gaan eten. In de winkel zien we een standaard pizza-bodem liggen ter grootte van een hele bakplaat. Een bodem met daarop alleen de rode saus met kruiden. De toppings kun  je er zelf aan toevoegen. Dat lijkt ons wel een goed idee en we nemen er dan direct maar twee mee. Als Danny en Renske toch komen en ze willen blijven eten, hebben we genoeg voor ons allemaal.

Voor Agnes nemen we ook nog maar een drankje mee tegen de verkoudheid en het slechte slapen daardoor. Als ze daar de goede dosering van neemt voor het slapen gaan, zal ze in ieder geval goed kunnen slapen en de verkoudheid zal er ook van verdwijnen, (als je maar lang genoeg wacht)

En het heeft goed gewerkt. Ze heeft redelijk geslapen en de verkoudheid is ook al wel wat minder.

Na de boodschappen weer naar huis. Daar weer lekker samen geluncht. Na de lunch zijn Stephan en ik nog even buiten wezen kijken. Even zien en vooral voelen of het echt wel zo koud is als ze zeggen.

JA HOOR, het is berekoud. We lopen door een klein straatje achter ons huis langs naar een klein heuveltje in de buurt. Onderweg zien we bergen sneeuw, tentjes met auto’s er in en ook ingesneeuwde auto’s. Bij het heuveltje is er volop sneeuw en ijspret voor iedereen. Er wordt volop gegleden met sleetjes en andere hulpmiddelen. Mooi gezicht. Daarna hebben we een rondje gewandeld door de wijk. Ook daar nog bergen sneeuw en ondergesneeuwde auto’s. Iets verderop nog een kerk bezocht. Een mooie kerk met een iets te kitcherige Kerstversiering. Veel kleuren en knipperende lichtjes. Dat was wel jammer, maar wel een hele mooie Kerststal. Na dit kerkbezoek zijn we maar weer naar ons appartementje gegaan en onderweg deden we nog een prettige ontdekking. Op nog geen 300 meter van ons huis was een Starbucks gevestigd.

Eenmaal weer thuis komen Danny, Renske en Olivier bij ons. Lekker gezellig met z’n allen. Weer kletsen en dan gaan we beginnen met het versieren van de pizza en later het opeten er van. Best wel lekker en meer dan voldoende.

Later maken we een bakje koffie, cappuccino of thee uit eigen keuken en nemen nog een drankje samen. Wat later op de avond gaan ze weer naar hun eigen huis in Laval en wij naar bed.

We proberen wel een beetje warm in bed te komen want de voorspelling is dat het toch ongeveer 24 graden wil gaan vriezen. We wachten af.

Het weer: zoals al eerder geschreven was het errug koud en de berenmuts kwam goed van pas, overdag ongeveer 15 graden vorst en echt winterweer.

4 januari 2013

We schieten al weer aardig op. Vandaag al weer de 4e dag. Rianne en Stephan willen vandaag met de kids naar de USA. Wat shoppen en dingen bekijken. Het heeft afgelopen nacht ook weer gesneeuwd en het sneeuwt en waait nu ook nog steeds. Niet echt weer om te zeggen we gaan een paar uur rijden.

Dan bedenk ik me dat wij misschien ook nog wel een dagje naar de States willen en stel voor om het tripje van Rianne en Stephan van vandaag, door te schuiven naar een andere dag en dan met z’n allen te gaan. Misschien willen Danny en Renske ook wel mee. We besluiten om dan a.s. maandag maar even naar Amerika te gaan en vandaag in de buurt te blijven en een bezoekje te brengen aan het olympisch park. Weer helemaal geregeld.

We gaan samen ontbijten en pakken dan alles en iedereen dik in de kleren. Het is tenslotte erg koud en daarbij sneeuwt en waait het ook nog stevig. Om een uur of 9 rijden en glijden we rustig naar het olympisch park en hoe dichter we er bij komen hoe slechter het weer wordt.

De auto’s worden toch maar geparkeerd en we lopen naar de olympische toren. Het kleinste manneke helemaal in een dik pak en gewikkeld in een deken. Gelukkig hoeven we niet het hele stuk buiten te lopen. Een groot deel kan dat overdekt.

Bij de toren gekomen wordt iedereen deels uitgepeld en gaan we kijken of het zin heeft de toren in te gaan. Omdat het erg grijs en grauw is besluiten we om dat maar niet te doen. Kort daarna horen we dat het door personeel wordt afgeraden omdat er toch niets te zien is. Jammer de bammer!! Volgende keer beter.

Dan gaan we het gebouw verder maar even bekijken en beginnen bij het olympisch zwembad. Daar kunnen we nog meer kleren uit doen want het is daar natuurlijk nog veel warmer dan in de rest van het gebouw. Er wordt volop gezwommen en gedoken. Van de laagste plank tot de hoogste toren.  Als we allemaal weer op temperatuur zijn gekomen gaan we weer een stukje verder. De souvenirwinkel nog even bekeken en dan moet Kenzi toch wat eten. Besloten wordt om dan maar weer terug te gaan naar ons appartement en na de middag met z’n allen naar Danny en Renske.

Na wat te hebben bij gekletst biedt Danny aan een heerlijke preisoep te willen maken, maar dat we dan eerst nog wat boodschappen moeten doen. Op ons boodschappenlijstje stond ook nog wat en Stephan, Danny, Lars en ik zijn dan op pad gestuurd.

Eerst naar de Maxi. Daar hadden ze alles wat we nodig hadden (en nog meer) behalve prei. En die heb je voor preisoep toch echt wel nodig.

Voor de prei zijn we nog even naar de Metro geweest. Thuis is Danny gaan kokkerellen en heeft een heerlijke maaltijdsoep gemaakt. (ik weet niet of hij het recept wil prijsgeven)

Ondertussen hebben Stephan en ik nog een flesje eigen gebrouwen bier geproefd. Een aanrader!!

Na de soep met stokbrood en lekkere plakjes kiprollade zijn Rianne en Stephan met de kids naar het appartement gegaan en hebben Agnes en ik de afwas gedaan.

Daarna zijn Agnes en ik ook naar huis gegaan. Thuis nog even wat gedronken en naar bed.

Het weer: het begon, na een erg koude nacht van -24 graden, heel kort met een zonnetje en daarna sneeuw en wind. De temperatuur liep in de loop van de dag op en halverwege de middag was het net een halve graad boven het vriespunt. ’s Avonds vroor het al weer enkele graden.

5 januari 2013

Vandaag maken we een beetje een mengelmoesje van het verlag. Dat komt omdat we niet samen met Rianne, Stephan, Lars en Kenzi weg gaan.

Ze gaan met Danny, Renske en Olivier naar een speeltuin en zullen er verderop over gaan schrijven.

Na de gebruikelijke ochtendrituelen vertrekken Rianne en Stephan. Wij blijven nog even binnen om lekker te gaan douchen en dan rustig naar het Parc du Montreal te gaan. Dat is en park waar we de allereerste keer in Montreal ook geweest zijn. Er is onder andere een vieuwpoint waar je de skyline van Montreal kunt zien, sterker nog je kijkt boven op de stad.

Als we wegrijden wordt de straat geblokkeerd door de sneeuwruimers. Dus de auto maar even geparkeerd en een filmpje van de sneeuwruimers gemaakt. Dat filmpje staat nu op Facebook.

De vorige keer was het er enorm heet, nu vriest het 8 graden en is het wit. Daardoor, en doordat we vanaf de andere kant kwamen aanrijden herkenden we het eerst niet.

Het was er verschrikkelijk druk met ski-ers, wandelaars, hardlopers, langlaufersslee-ers enz. Er werd volop genoten van de sneeuw en het enorme mooie weer.

Na een korte wandeling kwamen we bij het Chalet de Montreal met het mooie uitzicht over de stad. Geweldig mooi. Na de gebruikelijke foto’s en filmpjes, zijn we lekker verder gewandeld in de richting van het bekende kruis boven op de Mont Real. Een heerlijke wandeling en in het zonnetje best wel warm. Hierna weer terug naar de parkeerplaats om naar het appartement te gaan. Waarschijnlijk zijn Rianne en Stephan ook weer terug.

Thuis gekomen zijn ze inderdaad weer binnen.

Dan eerst nog even en bakkie koffie of thee en omkleden. We gaan vanavond met z’n allen eten in de Baton Rouge. Een prima restaurant, bekend om o.a. de heerlijke spare ribs.

We hadden om 17.00 uur afgesproken met Danny en Renske en waren vroeg genoeg bij het restaurant. Nog een klein stukje door het winkelcentrum gelopen en toen naar “de keuken”.

Daar hebben we heerlijk gegeten en om 19.00 uur waren we klaar en ging ieder zijns weegs. Toen we thuis waren hebben we nog iets gedronken. Iedereen was voldoende moe en om 21.30 uur ging het licht uit. Het wandelen in het lekkere frisse weer had daar waarschijnlijk wel mee te maken.

Het weer: Strakblauwe lucht en 8 tot 10 graden vorst. Heerlijk en gezond weer dus.

Tja, wat hebben wij dan gedaan vandaag. Nou heel simpel, Lars had een play-date met Daria het dochtertje van een collega van Danny. We gingen naar Kazoomcafé een soort Ballorig maar dan (ECHT WAAR) kleiner dan in Nederland. Hierdoor lekker overzichtelijk en konden de papa’s en mama’s lekker zitten en kletsen. Danny en Renske waren er ook met Olivier. De collega van Danny met zijn vrouw en 2 dochtertjes (Daria en Laura).  En het klikte ook nog tussen Daria en Lars ondanks dat Daria alleen maar Engels spreekt (ze verstaat wel Nederlands) ging het prima en hadden ze op een gegeven moment hun huisje al ingericht en was Lars voor haar aan het koken en gingen ze met de auto op pad. Het was te leuk om te zien en we hebben een gezellige ochtend gehad met Danny, Renske, Olivier, Dominika, Owen, Daria en Laura. Zo rond 12 uur zijn we terug gegaan naar het appartement en hebben we Lars even in bed gelegd om bij te tanken. Wij zijn wat gaan eten en hebben Kenzi  de fles gegeven. Die heeft van het hele gebeuren in Kazoom niets meegekregen. Die heeft gisteren alleen maar de binnenkant van zijn ogen bekeken, erg ongezellig dus. Maar door de vele indrukken wel te begrijpen.

Toen wij de lunch ophadden, zo rond half 3 kwamen papa en mama weer en iets na half 4 zijn we naar Carrefour gereden om eerst iets te shoppen en daarna heerlijk te eten met Danny, Renske en Olivier. We hebben echt genoten van een dagje niet de toerist uit te hangen.

6 januari 2013

Vandaag, op Driekoningen, wilden we een dagje downtown en old Montreal gaan doen samen met Danny, Renske en Olivier. Iets voor 10.00 uur belde Danny dat Renske toch nog te veel pijn had in haar bekken en daarom niet mee zou komen.  Erg jammer, want dan zouden we weer gezellig met z’n allen zijn. Maar gezondheid gaat voor.

Toen Danny dan ook bij ons was, zijn we direct ingestapt en richting downtown gereden. Overigens had het de hele morgen al gesneeuwd.

Downtown Montreal hebben we even kort gezien , maar gezien de temperatuur en de sneeuw, hebben we besloten om de ondergrondse stad maar op te zoeken.

Dat is overigens niet erg moeilijk. Alle belangrijke ondergrondse winkelcentra, metrostations treinstations enz. worden duidelijk aangegeven en we hadden dan ook snel een roltrap naar beneden gevonden.

In de ondergrondse stad bevinden zich ruim 1600 winkels en meerdere pleinen met de wereld aan eetgelegenheden.

Toen we daar dan ook een poos hadden rondgezworven, moest de inwendige mens weer eens versterkt worden. Niet alleen van de grote mensen maar ook van de kleine Kenzi.

Nadat iedereen bij de eetgelegenheid van zijn voorkeur, de keuze had gemaakt en iedereen ook weer voldoende was aangesterkt, konden we weer verder.

Uiteraard was er voor Kenzi de overbekende fles met inhoud.

Na nog wat omzwervingen zijn we maar eens weer richting de auto gegaan om naar old Montreal te gaan. Het sneeuwde toen nog steeds. Eigenlijk nog harder dan ’s morgens.

De auto geparkeerd in een parkeergarage en maar weer wandelend langs mooie oude gebouwen. De eerste die we tegenkwamen was het Hotel de Ville. Prachtig gebouw en nog steeds in Kerststemming. Dan via wat gezellige straatjes en steegjes naar de Notre Dame. Een geweldig mooie kerk, waar Celine Dion is getrouwd. Ook daar weer foto’s gemaakt. Toen toch maar weer richting de auto. Uiteraard niet zonder bezoekjes aan wat souvenirwinkeltjes. In één van die winkeltjes nog een nieuwe rugtas voor Lars gekocht. Zijn oude was stuk en hij wilde absoluut een zelfde weer hebben. Dat is dus gelukt.

Na alle kou en sneeuw getrotseerd te hebben, kwamen we weer bij de auto aan en zijn we gepast snel naar huis gegleden. Het sneeuwde nog steeds!

Eenmaal thuis aangekomen nog even alle bespreken en Danny uitgezwaaid. Hij moest nog een collega van het vliegveld halen die vandaag terug kwam uit Nederland. Om de inwendige mens weer te versterken, moesten we toch weer wat halen. Dat hebben Stephan en ik voor onze rekening genomen. We hebben in ieder geval aardappelpartjes, kipfilet  garlic/honey en gemengde groeten gegeten. Heerlijk.

Na het eten de kinderen in bad en onder de douche en dan naar bed.

Ondertussen moest ik nog wel mijn auto verplaatsen omdat een ploeg sneeuwruimers de sneeuw kwam ruimen bij ons huis. Wat een luxe toch!!??

Dan de onvermijdelijke afwas. Daarna lekker uitrusten met een bak koffie van de Starbucks en na een drankje lekker onder de wol.

Het weer vandaag: van de vroege ochtend tot laat in de avond heeft het gesneeuwd en het heeft de hele dag in ieder geval 7 tot 10 graden gevroren en dan af en toe ook nog een stevige wind er bij maakte het erg koud! En de kleine mannen hebben allebei deze kou getrotseerd. Kanjers toch!!

7 januari 2013

Dag 7 zit er weer op. We hadden afgesproken dat we naar de USA zouden gaan en omdat het nog wel even rijden is dus maar “vroeg” opgestaan.  Om 06.30 liep de eerste wekker al en na het bekende wassen plassen en tanden poetsen, werd er niet ontbeten. Stephan had voor beide auto’s (de inzittenden natuurlijk) een pakketje klaar gezet om dan onderweg op te eten.

Zo gezegd zo gedaan en om iets na achten reden we. In Montreal natuurlijk nog wel wat files, maar het liep redelijk door.

Onderweg moest er toch nog wel even getankt worden en dat kon niet worden uitgesteld tot de USA. Dat was dus het eerste oponthoud. Een eind verder kwam de grens. Dat duurde natuurlijk ook weer een hele poos. We werden daar met de bekende Amerikaanse “vriendelijkheid” ontvangen. Nadat aan alle formaliteiten was voldaan mochten we verder. De beide jongens hoefden niet uit de auto gehaald te worden. Al met al ben je dan ook zo maar weer een half uur verder.

Een poosje later wilden we zelf wel koffie en dus stopten we toen maar bij het bekende restaurant “De gele bogen”. Daar is het maagje van de jongste reiziger ook gevuld de luiers verschoond en konden we helemaal fris weer verder. We zijn toen in één ruk doorgereden naar Burlington.

Onderweg genoten van het uitgestrekte witte landschap met de grote farms.

Het was inmiddels 12.00 uur. In Burlington een wandeling gemaakt door het stadje en dan voornamelijk door de Churchstreet. Erg mooi.

Omdat we nog naar Danny en Renske wilden en eigenlijk daar voor het eten zorgen, moesten we wel wat opschieten. Dus in Burlington geluncht en toen verder naar de pont. We wilden met de pont oversteken om zo langs de westzijde weer naar Montreal te rijden. De heenreis waren we langs de oostzijde gegaan.

Maar als het hard vriest, loop je de kans dat het water dicht vriest en dan vaart de pont niet. Dat was dus hier het geval. Geen probleem, een stukje noordelijker is nog een pont en eventueel ook nog een brug.

Op naar de volgende pont en daar was het wel raak. We hoefden maar even te wachten voordat we de boot op konden. Voor Lars natuurlijk helemaal  een belevenis.

En, hoe gek kun je zijn. Naast ons stond een man met een Mercedes c 270 met als kenteken “ILVGLFN” met om dat kenteken een golfclubje en balletje gevouwen!! Dat kan dus gewoon in de USA.

Aan de andere kant van het water de weg vervolgd naar Battsburgh. Daar moesten we nog wat boodschappen halen bij de Wallmart. Daar eerst weer de jongste van het stel maar lekker te eten gegeven en toen snel de winkel door (voor zover dat mogelijk is met die oppervlakte).

Het was inmiddels zo laat geworden dat we het eten  bij Danny en Renske maar hebben afgezegd omdat het anders veel te laat zou worden voor Lars.

Na een klein stukje rijden kwamen we bij de Canadese grens. Toen we aan de beurt waren maakte de man direct al een opmerking dat er al weer een auto met Hollanders was. Hem maar duidelijk gemaakt dat het familie was. Overigens was deze man erg vriendelijk en geïnteresseerd. Alles was goed en we mochten doorrijden.  De temperatuur bij de grens was -12 graden. We hadden amper 5 minuten gereden toen het al -19 was. Later in Montreal liep het wel weer wat op tot -10.

In Montreal lekkere shawarma gegeten en door naar Danny en Renske. Rianne en Stephan wilden, na afscheid te hebben genomen van Danny, direct door om de jongens naar bed te doen. Danny beloofde toen dat hij ons toch kwam uitzwaaien op het vliegveld. Helemaal geweldig toch!! Geen afscheid, toch wel door naar het appartement. Agnes en ik zijn nog even gebleven, hebben een lekker bakkie koffie gedronken en zijn toen ook naar het appartement gegaan.

Daar nog een drankje en dan maar weer naar bed. Morgen koffers pakken en weer naar Nederland.

Het weer: er lag weer een centimeter of 5 sneeuw op de auto en het vroor nog 16 graden. Het was stralend, helder weer en de temperatuur is de hele dag niet hoger gekomen dan -6 graden. Geweldig.

Dit zit er op. Morgen koffers pakken en voorbereiden op de reis. Het volgende en laatste verslag zal dus wel vanuit Nederland zijn.

8-9 januari 2013

En nu weer thuis. Het zit er al weer op. Niet vreemd als je maar 9 dagen gaat!

Het waren 9 geweldige dagen.

Laat ik nog even beginnen bij dag 8. We hoeven pas om 14.00 uur uit het appartement, dus kunnen we rustig de dag beginnen. Tegen een uur of 8 zijn wij beneden begonnen met het inpakken van onze koffers. Dat was vrij snel geregeld en toen maar eens boven kijken. De “bovenburen” waren ook al bezig met het opruimen, inpakken en schoonmaken. Toen dat voor een groot deel geregeld was hebben we lekker relaxed ontbeten en  na het ontbijt de rest inpakken. Overgebleven etenswaren voor Danny en Renske en de rest in de koffers en de vuilniszakken.

Appartement nog even schoongeveegd en dan in de auto en naar Renske(want Danny moet vandaag echt wel werken.

Bij hun in de staart nog een paar sfeerplaatjes gemaakt en met Renske nog wat bijgekletst. Dan gaan Rianne, Renske en Stephan nog even winkelen bij de GAP, om de hoek. Agnes en ik gaan voor het eerst oppassen op onze drie kleinzoons. Heel fijn gevoel en het gaat prima. De twee kleinsten slapen vrij vlot, Lars heeft een paar autootjes en daar heb je dan ook geen kind meer aan en wij kunnen mogelijk even rustig zitten. Totdat Lars roet in het eten gooit, of liever gezegd zijn luier heeft volgepo… Geen probleem. Dat regel ik wel even. Als hij weer even heeft gespeeld met de auto’s ruiken we beiden weer iets . . . . en ja hoor. Lars voor de tweede keer!! Wordt ook weer snel afgewerkt.

En dan wordt het tijd voor de fles van Kenzi. Ik vul de fles en Agnes geeft Kenzi dan de fles. Olivier blijft intussen lekker slapen. Tegen twee uur komen de ouders van de kinderen met gevulde tassen terug en ons oppas-uurtje zit er weer op.

Olivier krijgt dan van Renske ook nog de fles en dan wordt het langzamerhand tijd om te vertrekken naar het vliegveld. Daar zal Danny ook komen en Renske en Olivier gaan dus met ons mee in de auto. Daar is nog net een plekje voor te maken.

Op het vliegveld kunnen we de auto’s inleveren. De tank was nagenoeg leeg en de buitenkant van de auto zag er niet uit, maar dat is geen probleem. Even door de wasstraat en klaar is Jeepje weer.

Dan naar de vertrekhal, inchecken en de koffers inleveren. Dan zijn we die al vast kwijt. Dat loopt ook gesmeerd en als we even op een bankje zitten komt Danny er ook al aan. Samen een bakje koffie (of thee) en dan  komt toch weer dat kl…. moment van afscheid nemen. Al zwaaiend gaat ieder zijns weegs. Danny, Renske en Olivier naar hun huis in Laval en wij richting de gate, waar ons vliegtuig al klaar staat.

Bij de douane gaat het soepel en ze zijn redelijk vriendelijk. Nog heel even wachten en dan kunnen we gaan boarden. Er staat al een hele rij te wachten, maar omdat wij met kleine kinderen zijn, mogen we langs de rij en gewoon doorlopen.

In het vliegtuig zijn we snel geïnstalleerd en we  vertrekken mooi op tijd.

Onderweg gaat het perfect. Kenzi krijgt eerst de fles en kan dan in het bedje slapen, en dat doet hij dan tot kort voor Schiphol. Lars gaat eerst nog spelen en ruim een uur voordat we gaan landen slaapt hij ook. De volwassenen slapen ook af en toe een beetje en om 7.15 uur zijn we weer in Nederland.

Een NAT Nederland wel te verstaan. Daar ben ik eigenlijk al wel heel snel klaar mee, maar kan er toch niets aan veranderen.

De auto ophalen en dan naar Zwolle. Het zit er nu echt op.

We hebben een heerlijke vakantie/kraamvisite gehad. Genoten van de jongste kleinzoon, en uiteraard ook van de andere twee, het winterweer en de gezelligheid bij Danny en Renske.

Danny en Renske bedankt voor alles. Het was weer top!!

Rianne en Stephan ook bedankt, met name voor de begeleiding.