Dag 7: we zoeken het hoger op

Vandaag wilden we bijtijds weg om veel tijd te hebben in Sequoia NP. En uitgerekend nu sliep ik tot zeven uur. Maar goed, al met al waren we tegen achten weg uit het kriebelhotel. Die krijgt geen goede recensie van ons, brrrr. Eerst gingen we nog ontbijten, in de buurt van het hotel zat een Panera Bread. Die kenden we nog van de kraamvisite-reis naar Montréal van viereneenhalf jaar geleden.

We zaten al met al redelijk op tijd in de auto en waren dan ook zo in Sequoia NP. Bij het visitorcenter een stempel gehaald voor de jongens voor in hun NP-paspoort. Toen begon de lange tocht naar de picknickplaats richting Wolverton. Er wordt hier flink aan de weg gewerkt, waardoor we op een gegeven moment toch zeker een half uur stil hebben gestaan. Maar ook dat mocht de pret niet drukken, wat is het hier mooi zeg!!! Zelfs de jongens (die verplicht hun tablets aan de kant moesten leggen ;-) ) zaten te roepen van WTF, wat mooi, ooh en aah en meer van dat soort dingen.

Het was al na enen dat we bij de picknickplaats waren, daar hebben we heerlijk zitten eten. Het lijkt wel of het eten extra goed smaakt dan. Na het eten zijn we naar de plek van de hike naar de General Sherman gereden. Hier hebben we de boel bij elkaar gepakt en zo waren we onderweg naar beneden. Wat een joekels van bomen hier, zelfs de jongens waren onder de indruk. Maar wat een drukte zeg, het leek wel de efteling op een drukke dag. Er stond echt waar een rij van mensen om met de Generaal op de foto te kunnen. Lars wilde ook in de rij, maar we hebben hem kunnen overtuigen om vanaf een andere plek de foto te maken. We kunnen wel zeggen dat onze twee Jopen (hihi) de boom uitgebreid op de foto hebben gezegd. We hebben hier ook nog even bij een paar andere bomen gekeken en zijn toen weer naar boven gegaan. Ik zeg hier bewust gegaan, want om nou te zeggen dat het lopen was (bij mij dan).... Ik heb behoorlijk last van de hoogte (1800m), de rit ernaar toe met veel haarspeldbochten en dan ook nog eens de hooikoorts die weer opspeelt. Maar we hebben het gehaald, maar het is niet echt een bijzondere wandeling. Gewoon op een geasfalteerd pad, dat vinden de jongens niet bepaald leuk.

Hierna wilde ik bij Tunnellog kijken, dat was richting Morro Rock. Hadden we dat maar eerder gedaan. Wat een verademing zeg, het was hier veel minder druk (en het was nog wel druk). Bij Tunnellog kun je met de auto onder/door een boom heen rijden. Daar stonden de auto´s voor in de rij. Maar wel leuk om te doen. De jongens wilden er ook nog bovenop klimmen, dus dat hebben ze maar even gedaan. Zaten ze met z´n tweeën samen een selfie te maken, hilarisch!!! Iets verderop stond de Parker Group, hier zijn we ook even gestopt om wat foto´s te maken. De jongens gingen weer even wat verder op om samen foto´s van elkaar te maken... Het werd al wat laat, dus we wilden alleen nog even bij Morro Rock kijken. Ik dacht dat dat een uitzicht was op Morro Rock. Bleek een wandeling op Morro Rock te zijn. Oeps... We zijn wel een stuk naar boven gelopen, maar we hadden niet de tijd om helemaal naar boven te gaan, helaas. Het zag er wel echt heel gaaf uit. Wel zag je hier echt goed hoe heiïg het was door bosbranden die hier ook woedden, dat neemt wel wat van het uitzicht weg. Desondanks is het hier heel mooi!!!

Omdat we nog een dik uur moeten rijden tot ons hotel moesten we hem nu toch echt aantrappen. Zo gezegd, zo gedaan. Nu gingen we de hele slingerweg naar beneden en dag vond Lars niet leuk. Hij werd steeds stiller en deed zelfs zijn tablet uit. Op een gegeven moment vroeg hij of we ook even konden stoppen. Dus dat hebben we maar gedaan, even bijkomen. Alleen voor de frisse lucht hoefde hij het niet te doen, veel te warm. Dus na een kleine tien minuten zijn we weer in de auto gestapt, hebben de koude blazer bij Lars even goed open gezet. We hebben hem wat koud water gegeven en toen ging het wel. Hij heeft even zijn ogen dicht gedaan en toen we eenmaal op wat vlakker grondgebied waren knapte hij snel weer op.

We waren ook zo bij het hotel, wat een verademing zeg!!! Het ziet er super netjes uit. Enige nadeel, de WIFI werkt voor geen meter. En dat is wel lastig met het plaatsen van jullie dagelijkse portie vermaak. Maar eerst eten bij de bar/grill op het terrein van het hotel en daarna nog even zwemmen. Dat was helemaal gaaf voor de jongens in het donker zwemmen. Nu hebben ze nog even wat chips gehad en dan is het de hoogste tijd om te gaan slapen. Morgen weer een dag in Sequoia en ook Kings Canyon NP, we hebben er allemaal zin in. En dat vind ik het allerleukste, dat de jongens het ook zo leuk vinden....

De foto´s komen later, want die zijn helemaal onmogelijk om te uploaden.

Oh, en ik vind het erg leuk om jullie reacties te lezen!!!