Een indrukwekkende dag...

Goedemorgen allemaal, hier ging vanochtend de wekker, want anders hadden we om 10 uur waarschijnlijk nog geslapen. En we zouden gaan ontbijten met Danny en Christina bij de IHOP. We hadden geen tijd afgesproken, we zouden appen als we wakker waren. Danny en Christina waren al eerder wakker dan wij, dus toen ik wakker was heb ik Danny geappt om om half 9 af te spreken in de lobby. Dus toen het zover was zijn we in de lift gestapt en de lift stopte nog op de 5e verdieping waar er aardig wat mensen in wilden, waaronder Danny en Christina, timing hoor... We zijn lopend naar de IHOP gegaan, dus we hebben eerst calorieën verbrandt voordat we ze erbij gingen eten. Bij de IHOP werden we in een hele krappe booth gezet, waardoor het eten wat lastig was. Maar al met al hebben Danny, Christina en Stephan goed gegeten. Kenzi vond het weer eens niet lekker, die doen we meer plezier met eten bij de Denny´s. En Lars en ik hadden duidelijk nog last van een beetje jetlag waardoor we ons niet helemaal lekker voelden. Toch smaakte het prima.

Na het ontbijt hadden Danny en Christina nog 2 uurtjes de tijd tot ze weer naar huis toe moesten. Wat gaan we dan doen? Nou, we nemen de metro naar Battery Park en gaan daar even kijken naar het vrijheidsbeeld. Toen we de metro uit kwamen stonden er allemaal mensen te wachten om ons kaartjes te verkopen voor een bezoek aan het vrijheidsbeeld, maar daar kwamen we niet voor. Dus toen Stephan niet reageerde zei zo´n vent tegen een andere vent, `those guys are pricks.` En bedankt hè vent... Maar goed, wij liepen het park in en zijn naar het water gelopen, daar konden we haar mooi zien staan hoor. Even snel een foto maken en weer terug naar het hotel. We stapten een aardig eindje bij het hotel vandaan uit, moesten dus nog wel een stukje lopen. Er was ook iets gaande hier in de buurt, veel muziek en straten afgesloten. Op de hoek vlakbij het hotel alvast afscheid genomen van Danny, die ging de auto ophalen. Christina liep met ons mee naar het hotel waar wij afscheid hebben genomen van haar. Danny and Christina, we would like to thank you for the fun time we had together, it was short but sweet.

We hebben op de kamer even de spullen gepakt die we moesten hebben en zijn weer door gegaan. We wilden naar Ground Zero, waar nu een monument is gebouwd ter nagedachtenis van de slachtoffers van 9/11. Stephan en ik hebben hier alleen maar een bouwput gezien en meer niet. Dus we wilden dit graag zien. Ik kan je zeggen dat het erg indrukwekkend was, alle namen in de rand van het monument waar binnen water naar beneden valt. Vooral als er dan een vrouwennaam staat en daarachter `her unborn child`. Die vond Kenzi telkens heel indrukwekkend. Ieder jaar wordt er op de verjaardag van zo´n persoon een roos in zijn/haar naam geplaatst, dat vind ik ook wel mooi. Om het voor de kinderen wat meer beeld te geven zijn we ook het museum in gegaan. Hier zou je wel een hele dag kunnen lopen. Wat veel, van alles wat hoor. We hebben meerdere brandweerauto´s, politieauto´s en ambulance´s gezien die beschadigd waren door de aanslagen. Maar ook een hele tijdlijn met wat, hoe laat enzo. En meerdere telefoongesprekken die mensen vanuit het vliegtuig hebben gevoerd, voicemails die zijn ingesproken, maar ook radioverkeer tussen de hulpdiensten. Er was een trap, die kwam uit de noordtoren, waar veel mensen langs zijn ontsnapt en die het nagenoeg zonder schade heeft overleefd (die trap dus). En toen kwam er een man van het museum bij die vertelde hoe dat ging, dat geeft dan gelijk een beeld en komt nog meer binnen. Ook kwamen we op een gegeven ogenblik ergens binnen waar heel veel badges van brandweerlieden en politieagenten van over heel de USA uitgestald waren en nog veel meer attributen van de first responders, dat was echt een beetje veel hoor, toen kreeg ik het wel even te zwaar. Ook omdat ik alles aan de jongens moest uitleggen en al hun vragen moest beantwoorden. Lars stond ook echt heel veel te lezen en werd steeds stiller. En Kenzi had op een gegeven moment een foto gezien van een man die zijn hele gezicht onder het bloed had zitten. Dat vond hij toch een beetje eng zei hij. Toen zei ik tegen hem dat hij die foto dan maar moest overslaan, dat hij niet alles hoefde te zien. Ze kregen al zoveel te verwerken, want ik zag dat de beelden van die vliegtuigen die de gebouwen invliegen hun echt wel wat deed. Maar ik vond het mooi om dit met ze te kunnen delen en ze hierin een stukje bewuster te maken.

Maar goed we zijn hier niet alleen om verdrietige dingen te doen, dus op een gegeven moment heb ik ons allemaal los gerukt en zijn we naar buiten gegaan. Even iets kleins eten bij de Pret a Manger, die we dan weer kennen van Londen. Toen zijn we bij Occulus wezen kijken, een bijzonder gebouw, wat ook erg fotogeniek is... Ik wilde ook nog even bij de Freedomtower kijken. Da´s best hoog kan ik je vertellen!!! Maar nu waren de jongens er wel echt klaar mee, dus zijn we met de metro terug gegaan naar ons hotel. Daar hebben we even gechilled en toen weer door. Want we moesten nog eten, dat is wel echt belangrijk. Dus naar Times Square, want dat wilde Kenzi graag zien. Wat een drukte zeg!!! Was even weer vergeten hoe druk het daar was, dat is echt al je spullen en kinderen in de gaten houden, hahaha.... Maar leuk om weer even te zijn geweest hoor, het is nu grotendeels autovrij, dat was eerder niet. We wilden hier een hapje eten, maar er was niet veel keus. Lars wilde wel naar het Hard Rock Café, maar daar was 3 kwartier wachttijd, dat was ons allemaal te lang. Dus maar weer verder. Ergens een paar blokken verderop hebben we Lions Bar&Grill gevonden, prima plek, prima eten alleen de serveerster was niet echt okay. Behalve dat ze mij de hele tijd honey en darlin´ noemde... Maar ik bestelde een gewone cola, diët zegt ze, ik zeg nee `regular` , yeah, diët zei ze toen, grrrr... Ik kreeg dus ook een cola light, gatver... Had niet zoveel zin om er wat van te zeggen, heb na iedere slok een hap eten genomen toen was het te doen. Verder was ze ook telkens in geen velden of wegen te bekennen. Dus het duurde erg lang voor we de rekening kregen. Uiteindelijk waren we weg, hebben we onderweg bij de CVS voor de jongens een ijsje gekocht en zij liggen gewoon nu al te slapen.

Ik wil nog even kwijt over gisteravond, dat we niet bij de rooftopbar zijn geweest. We waren een beetje (boel) underdressed. We stapten op de 17e verdieping uit de lift zien allemaal meiden lopen in jurkjes en helemaal opgedirkt. Aan de ene kant 4 kamers en aan de andere kant een securityguy die bepaalde wie er naar binnen kwam en wie niet, heel bizar!!! We hebben ons omgedraaid en zijn weer naar de kamer gegaan.

Fijne dag nog allemaal en ik verheug me alweer op jullie reacties!!!