Mosgrot...

Goedemorgen lieve medereizigers, onze dag begon later dan de bedoeling was, namelijk na 8 uur. En zoals jullie misschien gisteren wel begrepen hebben, dan is het veel drukker bij het ontbijtbuffet. Het is niet anders, we hebben toch niet veel haast vandaag. Dus allemaal in de kleren en ons een beetje toonbaar maken en op naar het ontbijt. En daar stond inderdaad een beste rij. Maar die was met 2 minuten ook weg en hadden we al een tafel. De jongen die ons hielp vertelde dat ze bij het ontbijt in 4 uur tijd 1400 gasten krijgen in het restaurant. Da´s best heul veul... Ons ontbijt was beter dan gisteren voor de helft van ons groepje want er waren vandaag pancakes.

Ik ging met de jongens naar het buffet en Stephan zei tegen mij, als er pancakes zijn wil je er dan gelijk een paar voor mij meenemen? En omdat ze er waren hebben ik er gelijk 3 geconfisqueerd voor mijn lieve man... Lars heeft ze netjes naar zijn vader gebracht en zo kon Stephan ook lekker eten. Ik heb ondertussen lekker een bagel door het broodroosterapparaatding gehaald en zo zaten we uiteindelijk allemaal lekker te eten. Kenzi had yoghurt met fruitloops en Lars ook pancakes... Dus allemaal met een goed gevulde maag terug naar de kamer, de laatste spullen inpakken en in de auto doen. Vandaag zijn we goed geholpen door Lars en Kenzi, dan gaat het nog sneller.... Toen we allemaal klaar waren in de auto gestapt en onderweg naar Mossy Cave (mosgrot).

Daar waren we met 10 minuutjes ook al. Snel even de wandelschoenen aan en een flesje water mee en gaan. Het was maar een klein stukje (640m) lopen. Klein beetje omhoog, bruggetje over. En toen zagen we in de verte, naast een tweede brug) wat water wegsijpelen tussen wat rotsen en planten. Stephan en ik vonden het al een gigantische teleurstelling als dit het was. Kenzi en Lars waren iets enthousiaster... Maar toen we bij de tweede brug naar rechts keken zagen we de echte Mossy Cave. Dat was niet echt Mossy en ook niet echt een Cave, maar dit was wel mooi. Dus voor de brug naar beneden en naar de waterval (want dat was het) gelopen. We konden er achter, wat wel goed was want onze schoenen waren nog steeds erg vies van de hike door de slotcanyon van een paar dagen geleden. Ze zijn nu iets minder vies. Ook was het hier niet al te warm maar erg lekker qua temperatuur. Dus we zijn hier een poosje gebleven.

Op een gegeven moment was het toch echt tijd om weer verder te gaan. Dus weer terug naar de auto en nu op naar Zion NP, dit is een ritje van ongeveer 2 uur. En eigenlijk ook een vrij saaie rit, de enige opschudding die we hadden waren de 2 roadkills langs de weg (2 herten, wel echt zielig). Bij Mount Carmel Junction (nee pap, de politieauto stond er niet) even bij een tankstation wat te drinken en een koek(je) gehaald. Nu nam Stephan het stuur over van mij om ons echt naar Zion NP te brengen. We reden de UT9 op en na niet al te lange tijd werd het wegdek weer rood en reden we Zion NP in... De 2 tunnels door en daar was de mooie slingerweg naar beneden, schitterend nog steeds...

Bij het visitorcenter zijn we gestopt, nadat we eerst een poos rondjes hadden gereden over de gigantische parkeerplaats. Daar zijn we even naar binnen gegaan om de door ons zo gewilde parkmap te halen. We hebben weer een boel leuke dingen gezien in het winkeltje. Maar nu nog maar niets gekocht, dat kan nog wel. We waren nog te vroeg om in te checken dus maar even ergens zitten picknicken. Daarna op ons gemak naar het hotel, dat ligt net buiten het NP in Springdale. We konden al inchecken, bij een hele aardige dame die vond dat de jongens eerst maar eens klusjes moesten doen voordat ze de WiFi-code zouden krijgen, haha...

Onze kamer ligt mooi vlak bij het zwembad, dus eerst de auto leeg gehaald, toen zwemspullen aangedaan en naar het zwembad. Het valt mij altijd tegen, het water is mij altijd te koud. Dus ik koel even af in het water en ga dan aan de rand van het zwembad liggen. In dit geval met een boekje, heb ik het toch nog een uurtje volgehouden. Kwam waarschijnlijk ook doordat de zon achter de wolken was verdwenen en er een briesje was. Op een gegeven moment wilde Lars naar de kamer, dus ik ben met hem mee gegaan. Kenzi en Stephan zijn even gebleven, want Kenzi wilde niet helemaal nat in de hotelkamer komen. Toen ze er ook waren hebben Stephan en ik een plekje uitgezocht waar we konden eten. Het werd Camp Outpost Co. alwaar we een aantal dingen besteld hebben om te delen. Frietjes, Yukons, spruitjes, taco´s en nacho´s met guacamole. Het was allemaal om onze vingers bij op te eten zo lekker...

Na het eten hebben de jongens nog ergens een lekker ijsje gehaald en nu zitten we in de kamer onze dag af te sluiten... Bedankt voor het vele reageren, het is zo leuk om wat van jullie te horen...