Dag 2, even bijkomen

Zo, de eerste dag in de USA zit er bijna op. De eerste nacht is voor ons allen redelijk verlopen. Ik ben veel wakker geweest. Lars ging tegen twaalf uur naar de wc en toen ging ik er ook even uit. Toen ik terug kwam was hij op mijn plek gaan liggen. Ik vroeg hem nog wat hij op mijn plek deed, maar kreeg niet echt een duidelijk antwoord, dus ik ben maar naast Kenzi gaan liggen. ´s Morgens werd Lars helemaal verbaasd wakker naast Stephan, waarom ik dan niets gezegd had, euhm laat maar ;-) Vanaf vier uur was ik wakker, Kenzi werd om vijf uur wakker en Lars en Stephan tegen zessen.

Het ontbijt was pas vanaf zeven uur, dus we konden lekker rustig aan doen. Ik heb vast een begin gemaakt met het reorganiseren van de koffers, de jongens even lekker tv gekeken en Stephan was druk met goed wakker worden... Rond half acht zijn we naar de ontbijtzaal gegaan. Waar we bijna de enigen waren. Het ontbijt was prima in orde, we konden zelfs onze eigen wafels maken. Daar waren de kleine mannen wel voor te porren. Dus niet veel later zaten ze beide met een mega wafel voor hun neus. Bij Kenzi ging die voor de helft op en Lars zelfs driekwart. Lars verorberde (echt hoor) daarna ook nog eens twee geroosterde boterhammen met suiker. Kortom, lekker gegeten allemaal.

Na het ontbijt heb ik de koffers verder in orde gemaakt, waardoor ik nu met twee lege koffers zit, wat vervelend nou ;-)  Daarna op naar de Walmart, toen we buiten kwamen was de temperatuur al weer aardig opgelopen naar ruim 41 graden Celsius. Bleek ook nog eens dat de autostoelen van leer zijn, ouch!!! Bij de Walmart heerlijk op ons dooie gemakkie onze boodschappen gedaan. Een gigantische koelbox gekocht, wat etenswaren om dat ding mee op te vullen en de nodige medicatie (gewoon omdat het kan)...

Daarna door naar Fry´s Electronics, that´s a first. Gigantisch wat een winkel zeg, we waren hier dus nog nooit eerder geweest. We zouden hier ook niet zijn geweest als Stephan niet zijn kabeltje om zijn fitbitch mee op te laden was vergeten. Maar zelfs hier hadden ze ´m niet. Nu gaat hij ´m online bestellen bij Walmart en in Bakersfield klaar laten leggen, hoe handig... Nu hoefden we alleen nog maar even naar de autoverhuur om de geleende stoelverhogers terug te brengen. Ze waren er erg blij mee, tja dit hadden we afgesproken...

Nu maar weer terug naar het hotel, ik had voor vandaag ook de Apachetrail bedacht, maar dit doen we nu maar aan het eind van de reis als we van Sedona terug gaan naar Phoenix. Zo blij dat we dit besloten hebben, de reis zit er nog goed in (of bedoel ik de jetlag)... In onze kamer even geluncht, gelijk dat brood op wat we gekocht hadden, zo lekker vonden de jongens het. Daarna even verplicht geslapen, ik heb zelfs de wekker niet gehoord. Tegen vieren werd ik wakker, duurde even voordat ik me realiseerde waar ik was en hoe laat het was. We wilden nog zwemmen, nu moet iedereen wakker worden.

Voordat ik het wist lagen we in het water, heerlijk dat warme water, echt wat we nodig hebben in deze temperaturen (de thermometer kon het zelfs niet aan, die gaat maar tot de 110 Fahrenheit, de auto gaf eerder al 111 Fahrenheit aan, bijna 44 graden Celsius. Gelukkig zijn we wel wat gewend ;-)  Maar goed, afkoelen lukt nu ook niet echt. Behalve als we uit het water komen, dan is het een paar minuten een beetje te doen. Maar verder klaag ik niet hoor, ik ben in mijn geliefde Amerika...

Na het zwemmen even douchen en toen op naar de Denny´s, even lekker eten. En dat dacht Lars waarschijnlijk ook, wat heeft die weer goed gegeten zeg. Zouden we dan na de vakantie een minder mager jochie mee naar huis nemen? We zullen het zien. Ook Kenzi heeft goed gegeten, van zijn pancakes met bacon en sausages en bananen en appel. En, voordat er vragen komen, zelfs Stephan en ik hebben goed gegeten, Denny was trots op ons ;-)

Nu liggen de kleine mannen nog even in het zwembad, wat is er nou leuker dan een (bijna) privé poolparty in het donker. Vandaag nog geen foto´s gemaakt, ik denk dat daar morgen verandering in gaat komen...