Dag 11: on a long and lonesome highway

Vanochtend niet al te laat wakker, de spullen allemaal ingeladen en toen eerst ontbeten. Bij het hotel en deze keer waren er geen wafels te maken. Maar wel pancakes, dus de jongens weer blij. Vandaag gingen we door Death Valley naar Las Vegas.

We kwamen binnen vlak bij Father Crowley lookout. Ook bekend als Starwars canyon een hele bijzondere canyon waar ze regelmatig met straaljagers heel laag doorheen vliegen. Aangezien we gisteren al een voorproefje hadden gehad met een F18 die over het hotel vloog, hoopten we dat we vandaag de kers op de taart zouden krijgen. Helaas is dat niet gelukt, maar dat geeft niet, het idee alleen al maakte het heel spannend. Dat er ieder moment een straaljager de bocht om zou kunnen komen.

We zijn weer verder gereden naar het visistorcenter waar de thermometer al gauw de 114 graden Fahrenheit aantikte. Een snelle berekening leerde ons dat dat 45,5 graden Celsius is, best warm kan ik je zeggen. Gelukkig waaide het wel, alleen jammer dat dat net een warme föhn is. We hebben hier de stempels gehaald en weer een magneet erbij. Ook de sanitaire stop hoorde erbij en daarna mocht ik het stuur overnemen. We wilden nog naar Devils Golfcourse en Badwater. Om bij de golfbaan van de duivel te komen moesten we een stukje offroad rijden. Bij de golfcourse aangekomen zijn we even uitgestapt, hebben de boel bewonderd en zijn snel weer ingestapt. Pfff, best heftig deze temperaturen. En dan is het nu niet eens op het warmst hier, de hoogst gemeten temperatuur is 57 graden Celsius. Vandaag bleef het voor ons bij de 47 graden.

Nu we de golfcourse hadden bekeken zijn we verder doorgereden naar Badwater. En voordat jullie Nederlanders denken, wat een Hollandse naam, dat lijkt zo. Je moet het namelijk op zijn Engels uit spreken. Dus slecht water, vrij vertaald. Dit komt omdat het water zo zout is dat het niet te drinken is, slecht water. Het punt ligt 85,5 meter onder zeeniveau, dus we stonden letterlijk op de bodem van de zee. De jongens wilden graag op het zout lopen, dus daar zijn we even heengegaan. Toen we daar de verplichte foto´s hadden gemaakt zijn Lars en ik snel naar de auto gegaan. Lars had helemaal een kleur van de warmte en ik voelde de zon gewoon branden op mijn benen. Ik had me al wel twee keer ingesmeerd, maar het voelde gewoon niet lekker. Dus wij zaten snel weer in de auto. Kenzi en Stephan hielden het ietsje langer vol.

Nu we dit gezien hadden wilden we zo snel mogelijk naar de bewoonde wereld. Dus we namen de zuidelijke uitgang bij Shoshone. Maar de weg ernaar toe is behoorlijk eenzaam. We kwamen maar heel enkel een auto tegen. Ik heb behoorlijk het gaspedaal ingetrapt, ik vond het hier rijden niet zo tof namelijk. Op een gegeven moment werd ik behoorlijk slaperig en heb ik de auto maar langs de weg gezet. Het was hier 5 graden kouder, dus we vonden dat we hier ook wel even een hapje konden eten. Het werd een klein hapje, want veel bijzonders hadden we niet bij ons vandaag. Hierna heeft Stephan het stuur overgenomen en toen waren we ook zo in Shoshone en daarna in Pahrump waar Stephan nog even de auto volgetankt heeft. Daarna heb ik heel even de ogen dicht gedaan en toen waren we ook zo in Las Vegas.

Het hotel was ook zo gevonden, we hadden hier namelijk twee jaar geleden ook gezeten. We hebben weer een mooie kamer, met ieniemienie keukentje en een zitgedeelte. Als eerste zijn we het zwembad ingedoken, ook hier was niets veranderd. Tijdens het zwemmen hebben we besloten dat we vanavond een buffetje zouden doen, bij het Luxor. Dus na het zwemmen de kleren aan en de auto in, want lopend is het hier niet te doen. Bij het Luxor aangekomen (een hotel, je raadt het al, in Egyptische sferen) konden we voor de verandering het buffet gelijk vinden en er stond geen rij om naar binnen te gaan (wat er later wel stond, we waren mooi op tijd). Na het eten zijn we nog even helemaal naar de andere kant van de strip gereden en toen nog een stuk verder. We gingen naar Fremont Street, wat een experience!!! Nou waren wij er al vaker geweest, maar Kenzi nog niet en Lars kon zich er niets meer van herinneren (ook niet dat hij toen met Elmo op de foto was geweest). Nou, ze hebben hun ogen uitgekeken. Ze zagen allemaal vrouwen met blote ´sambaballen´ Lars vond het maar raar. En dat mannen dat leuk vonden snapte hij ook niet. Ook hebben we nog zo´n show meegepakt wat ze op het plafond afspelen, nou daar ging Kenzi even voor zitten hoor... En later bij een optreden van een of ander bandje ook, vooraan lekker op de grond zitten kijken. Heerlijk hoe hij zich dan nergens wat van aantrekt en gewoon doet wat hij wil. De ziplines die vlak onder het plafond langs lopen waaraan je van de ene naar de andere kant kan gaan vonden ze erg leuk. Maar Lars wilde niet met me mee, zo jammer. Al met al was het tegen tienen toen we weer in de auto stapten naar het hotel. Voordat je dan bij het hotel bent, ben je ook weer een half uur verder. Waarbij de jongens ook met open ogen hebben zitten kijken naar alles wat er te zien was. Zo leuk om die koppies dan te zien. Maar ook zelf kijken we onze ogen uit hoor, het is iedere keer weer anders.

Al met al lagen ze tegen half elf pas in bed, gelukkig hebben we morgen nog de hele dag hier en willen we alleen maar wat boodschappen doen en shoppen!!! Dus we hoeven er niet al te vroeg uit. Ook heeft Stephan het ambitieuze plan opgepakt om morgenochtend eerst te gaan hardlopen. Want dan is het een behaaglijke 31 graden!!!

P.S. Er volgen nog wel weer foto´s zodra we het opslagprobleem hebben opgelost